Editörün Köşesi

Veterinerlik andını mutlaka okumuşsunuzdur. Bu and ile ilgili bir eleştiri yapmadan önce andı hatırlayalım:

Hekimlik mesleği üyeleri arasına katıldığım şu anda yaşamımı insanlık yoluna adayacağıma,

Meslek sahibi olmamda bana emeği geçenlere saygı ve minnettarlığımı koruyacağıma, sanatımı doğrulukla yapacağıma ve mesleğimi onurlandıracağıma,

Meslektaşlarımla ve görevim gereği ilişki kuracağım diğer iş ve meslek sahipleri ile tam bir anlayış ve işbirliği içinde çalışarak hayvan ve insan sağlığına hizmet edeceğime,

Hayvan sahiplerinin duygu ve düşüncelerine saygı duyacağıma , insan yaşamına özen göstereceğime,

Meslek sanatımın uygulanması sırasında öğreneceğim sırları açıklamayacağıma,

Bilimsel yöntemlere uyarak tedavi ve araştırma yapacağıma, yararsız yöntemlerden kaçınacağıma,

Hasta sahiplerinin ve görev götürdüğüm kişi ve kurumların politik, sosyal eğilimlerini ve dini inançlarını gözetmeksizin hizmet edeceğime şerefim üzerine söz verir, and içerim.

Farklı kaynaklarda ufak tefek farklılıklar olsa da, genel olarak and böyle.

Andın içinde iki kez hayvan sözcüğü geçiyor, insan üç kez. Eğer hasta sahibi, kişi sözcüklerini de sayarsak bu fark daha da açılıyor.

Bu andın içinde hayvanlara saygı yok, hayvan sahiplerine saygı var. Ayrıca andın içinde sürekli hayvan sahiplerinden söz ediliyor. Bu andı ilk kez duyan kişi, veterinerliği hayvan sahiplerinin tedavisi ile ilgili bir meslek sanabilir.

Bizce bu and, ülkemizin gerçeklerine uygun değil. Veteriner hekimler, eğer mesleklerinin saygınlığına inanıyorlarsa, önce andlarını değiştirmeliler.

Biz, veterinerliğin kutsal bir meslek olduğuna inanıyoruz.

Hipokrat yemininde geçen aşağıdaki bölümleri veterinerliğe uyarladık. Belki birileri sesimizi duyar:

Gücüm yettiği kadar, sanatımı kötülük için değil, hayvanlara yardım için kullanacağıma;

İnsanoğlu, hayvanlar için benden zehir isterse, vermeyeceğime;

Hayatımı, sanatımı tertemiz bir şekilde kullanacağıma;

Bir hayvanın yanına gittiğimde, sadece ona yardım için gideceğime;

Kasıtlı olan bütün kötülüklerden kaçınacağıma;

İster sahipli olsun, ister sahipsiz, ister evcil olsun isterse yaban hayvanı, aralarında hiçbir fark gözetmeden, sanatımı, hayvanların ve insanların sağlığına adayacağıma, şerefim üzerine and içerim.