Editörün Köşesi

Sevgili Bekir Coşkun’un geçen sene bizim için yazdığı, aynı zamanda Hürriyet Gazetesindeki köşesinde yer alan bu yazıyı yeniden sizlere sunmak istedik. Sanırım anlamını hiç bir zaman kaybetmeyecek yazılarından birisi daha...


"BAĞIŞLAMAK..."

Bundan daha yüce, daha anlamlı, daha insani, daha kutsal bir eylem olabilir mi?

Bir can bağışlamak...

Bir canı almak yerine, ona yaşama hakkı vermek...

(.......)

Bir-iki güne kadar danalar, koyunlar, koçlar, kuzular kaçmaya başlayacaklar.
Elinde satır olan insan kovalayacak.
Kanlı, korkulu, sonunda kaçınılmaz biçimde "ölüm" olan bir mücadele başlayacak.
Televizyonlar-gazeteler bu görüntüleri gösterecekler haberlerde, gören çocuklar ağlayacaklar.

Eğitimciler, doktorlar, akıllı insanlar "Kurban kesme eylemini çocuklardan gizli yapın" diyerek akıl verecekler.

Çoğumuzun aklına bile gelmeyecek:

Çocuklardan gizli bir ibadet olabilir mi?..

Ben "Kurban parasını vermek olmaz, kan göreceksiniz" diyen bir din öğretisini asla kabul edemem.

Bu İslam gibi "aklı ve gelişmeyi" emreden bir dinin kuralı olamaz, olmamalı.

Bağışlayın...

Onlarca güvenilir, saygın yardım kurumu bir canlının boğazını kesmek yerine vereceğiniz kurban parasını bekliyor.

Çocuklara çağdaş bakım lazım, bilgisayar lazım, ayakkabı lazım, oyuncakları yok yetim-öksüz çocukların.

Doktorların et yemeyi dahi yasakladıkları kimsesiz yaşlılara ilaç lazım, bir mintan, bir terlik, bir tekerlekli sandalye lazım.

45 bin yetim...

Yardım bekleyen 17 bin kimsesiz yaşlı var.

Bir canlıyı yatırıp boğazını keserek canını almak yerine... O parayı canlarımızın bakımlı, huzurlu, mutlu yaşamaları için vermek bir yüce inanca aykırı olabilir mi?

Bağışlayın...

Bağışlayın ve o akşam yatağında gülümseyerek uyuyan çocuğunuza daha farklı sarılın.

Onun kulağına; bir can almak yerine, üzerini örtecek kimsesi olmayan çocuklara... Sıcak yuvasını yitirmiş yaşlılara yardım ettiğinizi fısıldayın.

Bu bayram bir can bağışlayın.

Bekir Coşkun
28.12.2006 - Hürriyet