Türküler

Uzun bir zaman sonra tren Kayseri’ye gelir. Aktarmalı olduğu için saatler geçer, Çiftgöz’ün altına saklandığı vagon hareket etmez. İnip çevreyi denetleyen Çiftgöz İstanbul yolcuların çoktan gittiğini öğrenir. Yolun bu kadar süreceğini bilmediği için yanına aldığı yiyecek tükenmiştir. Ertesi gün İstanbul’a gidecek bir tren olduğunu öğrenen âşık, yiyecek bulmak için şehrin merkezine doğru yürür. Sokaklarda büyümediği için, bu koşullarda karnını nasıl doyuracağını bilmemektedir. Bir lokantanın vitrininde gördüğü yemeklerden yiyebileceğini sanıp girdiği lokantada yediği yaman bir tekmeyle kendisini dışarıda bulur. Daha sonra girdiği bir pastırma dükkânında da aynı şeyle karşılaşır. Bir köşeye çekilip sazının tellerine vurur, bakalım âşık ne söyler:


Açlık nedir bilmezdim
Şu sahibim sağ olsun
Yârime kavuşayım
Viran dağlar bağ olsun

Ben açlık da çekerim
Benim bu sevdam başka
Böyle açlık susuzluk
Helal olsun bu aşka

Bir gün aç kalsa âşık
Bu sevdaya değmez mi
Aç kalacağım diye
Âşık olan sevmez mi

Çakırım ah Çakırım
Helal bu canım sana
Sevdandan çıra oldum
Ölürüm yana yana

Karasevda ne demek
Biliyor musun sazım
İşte böyle yazılmış
Alnımdaki bu yazım